تنگی شریان کلیوی، باریک شدگی رگ‌هایی می‌باشد که حامل خون به یک یا هر دو کلیه هستند و اغلب در افراد مسن مبتلا به تصلب شریان (سخت شدن سرخرگ‌ها) دیده شده است. تنگی شریان کلیوی با گذشت زمان بدتر شده و اغلب به فشار خون بالا و آسیب کلیوی منجر می‌گردد.

دلایل تنگی شریان کلیوی

در 90% مواقع، تنگی شریان کلیوی به علت تصلب شرایین بوجود می‌آید، فرآیندی که در آن پلاک‌هایی که از چربی‌ها، کلسترول و دیگر مواد ساخته شده، در دیواره‌های رگ‌ها، از جمله رگ‌هایی که به کلیه‌ها ختم می‌گردند، تجمع می‌یابند.

به طور نادر، تنگی شریان کلیوی می‌تواند به علت بیماری به نام دیسپلازی fibromuscular باشد که در این بیماری سلول‌های درون سرخرگ‌ها دچار رشد عجیبی می‌گردند. این بیماری قابل علاج بوده و در زنان و افراد جوان رایج تر می‌باشد.

علائم تنگی شریان کلیوی

تنگی شریان کلیوی، اغلب باعث بوجود آمدن علائم خاصی نمی‌گردد. گاهی اوقات، اولین نشانه‌های این بیماری، فشار خون بالا که بسیار سخت کنترل می‌گردد، وخیم شدن فشار خون بالایی که قبلا به خوبی کنترل شده، و یا فشار خون بالایی که بر سایر اندام‌های بدن اثر گذار است، می‌باشند.

تشخیص تنگی شریان کلیوی

در صورتیکه پزشک شما به وجود بیماری تنگی شریان کلیوی مظنون گردد، وی برای رفع شک خود، دستور به انجام چند آزمایش می‌دهد. این آزمایشات عبارتند از:

-         آزمایشات خون و ادرار برای ارزیابی کارکرد کلیه

-         برای نمایش اندازه و ساختار کلیه

-         امواج فراصوت داپلر، که سرعت جریان خون به سمت کلیه‌ها در سرخرگ‌ها را اندازه‌گیری می‌نماید

-         آنژیوگرافی عروق کلیه به روش ام آر آی یا سی تی اسکن

درمان تنگی شریان کلیوی

درمان اولیه تنگی شریان کلیوی، اغلب مصرف دارو می‌باشد. این بیماری ممکن است به 3 یا بیشتر از 3 داروی مختلف، برای کنترل فشار خون بالا نیاز داشته باشد. همچنین بیماران داروهای کاهنده‌ی کلسترول یا آسپرین را مصرف نمایند.

در برخی موارد، یک عمل مداخله‌ای نظیر آنژیوپلاستی، که اغلب با استنت‌گذاری همراه می‌باشد، توصیه می‌گردد. در آنژیوپلاستی، یک استنت از طریق کاتتر جایگذاری می‌گردد و انسداد در عروق کلیوی تنگ یا مسدود شده برطرف می‌گردد.